سلام و احترام

الزامات دوران کرونا : 

نوشته سیدرسول شفیعی

سال قبل این روزها بیماری کرونا شاید بجز اسمش هنوز همه ویژگی هایش غریبه بود و فرسخ ها با مرزهایمان فاصله داشت و مرگ فقط برای چینی ها تصور میشد ولی اکنون این ویروس چندش آور مرزها را در نوردیده و خنجر در گلوی ما و اطرافیان ما نهاده است.

اکنون این قدرت نمایی بیماری در  زندگی ما رسوخ نموده و قواعد دیگری را رقم زده و مناسبات و  شئون اجتماعی را دگرگون نموده است درحدی که دیگر امکان برگشت به شرایط قبل مقدور نمیباشد و به هر حال هر دوره ای الزاماتی دارد و مقرراتی را ایجاب میکند و بزرگترین هنر قشر فرهیخته سازگاری سریع با مقتضیات دوره  جدید است که عدم سازگاری به هزینه های گزاف و گاه حذف منجر شده است و اکنون روستاهای مجموعه هزاررود با تعهد و صمیمیت و نزدیکی افراد و تعهدات قلبی به همدیگر شناخته شده است ولی قبل از همه باید بپذیریم که اکنون شرایط بسیار فرق میکند و در برهه بسیار حساسی بسر میبریم باید چنان رفتار نمود که این پدیده تلخ بیشتر از این ما را در فراق عزیزانمان داغدار نسازد و مبادا هزینه گذار از کرونا مرگ نزدیکان و عزیزان ما باشد و بر سنگ مزار عزیزان ما سال 99 نیز چون سال  69 در قبرستان های طارم خودنمایی کند در این برهه حساس بزرگترین وظیفه فرهنگیان و تحصیلکردگان ما زیستن خردمندانه با این طاعون مدرن است و اشاعه و تبلیغ این درایت و رفتار مطابق زمان است و اکنون دیگر برخی از مراسمات و تدفین‌های ما در چارچوب ملاحظات زمان نمی‌گنجد و باید سریعا برای آن تدبیری اندیشید گرچه همه نقش تسلی و ادای احترام به نزدیکان متوفی را وظیفه خود می‌دانیم ولی تصور مقصر دانستن انسان در مرگ عزیزان خود سرنوشتی تلخی است که باید مورد دقت و عبرت قرار گیرد  و همگان میدانیم که کلمه رعایت پروتکلهای بهداشتی و ماسک ازسرناچاری است و فقط تاثیر گذار است نه تعیین کننده زدن ماسک در بهترین حالت فقط 20 درصد تاثیر گذار است و مبادا با یک ماسک در اجتماعات خود را مصون بدانیم چون هنگام بازگشت میهمان جدیدی خواهیم  داشت بنام کرونا و اکنون دو روز دیگر یلداست بدان بیندیشیم ممکن است این دلتنگی ما برای دیدن بزرگان عزیز در این یلدا به قیمت دیدن  یلداهای آینده بدون وجود آنان تمام شود و عقلا و منطقا  بخاطر امید به زیبایی یلداهای آینده از دورهمی این یلدا چشم پوشید چون صحبت مرگ و زندگیست.